W powojennej Polsce brakowało taboru dla komunikacji pasażerskiej, a nie wszędzie dało się dojechać koleją. Wykorzystywane do przewozu ludzi ciężarówki, nie były rozwiązaniem ani wygodnym ani bezpiecznym, a komfort podróży był delikatnie mówiąc żaden. Wobec tego, inżynierowie z łódzkiego Centralnego Biura Technicznego Przemysłu Motoryzacyjnego rozpoczęli prace, nad modernizacją dna potrzeby transportu ludzi, wprowadzonego właśnie do produkcji Stara 20.
W jelczańskich Zakładach Budowy Nadwozi Samochodowych, opracowano tak zwany "autobus zastępczy" . Owe cudo, którego produkcję uruchomiono w 1954 roku, było niczym innym jak ciężarówką Star 20, na której zamontowano zabudowę do przewozu ludzi. Pojazd ten, powszechnie nazywano "stonką". Wewnątrz szkieletowej kabiny, w niezbyt komfortowych warunkach, mogło podróżować maksymalnie 25 pasażerów. Rozwiązanie to, było pod każdym względem lepsze niż przewożenie ludzi zwykłymi ciężarówkami. Pierwszy pojazd powstały na podzespołach Stara był autobusem międzymiastowym średniej wielkości. Pod kierunkiem inż. Jerzego Wernera opracowano podwozie samochodu, a inż. Stanisława Panczakiewicza pokierował pracami związanymi z nadwoziem. Stworzono kolejne coraz doskonalesze wersje, oznaczane jako Star 50, Star 51 i Star 52, z których ostatni wszedł do produkcji seryjnej. O pierwszych modelach możesz się dowiedzieć zaglądając do części poświęconej Pprototypom ciężarówek" .

Star 52 , wyposażony był w 31 foteli dla pasażerów, a nie jak poprzednik, tylko w 18 i dużą przestrzeń łądunkową. Jego sylwetka była identyczna, podobnie konstrukcja - zastosowano szkielet drewniano-metalowy z zamocowanymi elementami poszycia wykonanymi z blachy stalowej oraz płyty pilśniowej. Masa własna pojazdu to 5,5 tony, zaś długość - 8,4 metra. Jako napęd, zastosowano 6-cio cylindrowy, 4-ro suwowy silnik Stara typu 5-42, który rozwijał moc 85KM (62,5 kW) przy 2800 obrotach na minutę. Umieszczony wzdłużnie nad przednią osią motor, za pośrednictwem niesynchronizowanej 4-ro biegowej skrzyni przekładniowej oraz dzielonego wału napędowego napędzał tylną oś pojazdu. Sztywna oś przednia oraz tylny most napędowy zawieszone były na podłużnych półeliptycznych resorach piórowych. Układ hamulcowy oraz kierowniczy, były identyczne jak w Starze 20 .