Na początku lat siedemdziesiątych postanowiono zbudować samochód osobowo-towarowy, przeznaczony głównie dla rolników indywidualnych. Do realizacji tego przedsięwzięcia przystąpiono w Poznaniu. Do końca 1971 roku powstały dwa prototypy: Warta i Tarpan , oba bazujące na podzespołach osobowej Syreny.
Oba projekty zostały odrzucone, powołano nową ekipę i korzystając ze zdobytych doświadczeń zaprojektowano nowy samochód - Wartę 2. Wykorzystano tutaj elementy Żuka i Warszawy. Zbigniew Wattson Z Fabryki Samochodów Osobowych (FSO) zaprojektował wnętrze i bryłę zewnętrzną auta. Zbigniew Meissner prowadził prace związane z podwoziem. Eugeniusz Szplit kierował pracami przy budowie dwóch prototypów Warty 2 , które oficjalnie zaprezentowano na wystawie rolniczej w. Myślecinku k.Bydgoszczy w październiku 1972 roku .

Samochody posiadały oryginalną, przeuwaną ściankę pomiędzy częścią osobową a łądunkową. Jeden z egzemplarzy miał 3-osobową kabinę, drugi 6-cio, którą po przesunięciu tylnej ścianki można było zmniejszyć do trzy-osobowej . Samochody były napędzane dolnozaworowym silnikiem 2120 ccm z Warszawy 201 ("garbuchy"). Silnik ten był już dość przestarzały, w Warszawach montowano go do 1962 roku, kiedy to wprowadzono do oferty rónież górnozaworow. Moc silnika - niezbyt duża - 50 KM (36,7 kW), osiągana przy 3600 obrotach na minutę, pozwalało to na rozpędzedzie Warty 2 do 100 km/h. Auto wyposażono w trzybiegową skrzynię biegów. Zawieszenie pochodziło także z Warszawy. Tylny most i układ hamulcowy pochodziły z Żuka. Samochód ważył 1250 kg, miał 432 cm długości, spalał 13,5 litra benzyny na 100km. Postanowiono rozpocząć produkcję samochodów w Wielkopolskich Zakładach Napraw Samochodów w Poznaniu-Antoninku.
Jeszcze w 1972 roku z taśm montażowych zjechło 25 aut o nazwie Tarpan 233 . Masa własna pojazdu to 1320 kg. Oprócz silnika dolnozaworowego, zdecydowano się również na zastosowanie górnozaworowego silnika z Warszawy 202/203, który rozwijał moc 50 KM (51,5 kW). Badania pierwszych ezemplarzy spowodowały konieczność dokonania szeregu zmian, poprawek i ulepszeń zarówno w samej konstrukcji jak i nadwoziu samochodu. Zmodernizowano zarówno fabrykę jak i samochód, któremu "wszczepiono" trochę elementów z wprowadzonego właśnie do produkcji Fiata 125p (kierunkowskazy, klamki), poprawiono kształt foteli, zmieniono wskaźniki, przednią atrapę. W tylnym zawieszeniu zastosowano amortyzatory teleskopowe. Masa własna pojazdu wzrosła do 1320 kg .
Produkcja rosła, w 1973 roku wykonano 250 sztuk Tarpanów, a w latach następnych, odpowiednio 1582, 2760, 3941, 503, 6000 sztuk, 25 kwietnia 1977 taśmę montażową opuściił 10-cio tysięczny Tarpan, a w roku 1979 - 25-tysięczny egzemplarz. 1 lipca 1975 Zakład Samochodów Rolniczych Fabryki Samochodów Ciężarowych w Lublinie, zostaje przekształcony w samodzielną Fabrykę Samochodów Rolniczych w Poznaniu.
W październiku 1976 do produkcji seryjnej wprowadzono Tarpany w innych wersjach nadwoziowych: 3-osobowy Pick-up oraz kombi, o całkowicie zabudowanej przestrzeni ładunkowej . Ten ostatni miał przesuwaną ściankę wewnątrz kabiny. Auta nieznacznie stopniowo modernizowano, stosując elementy z Fiatów 125p i 126p. Rodzina Tarpanów, obejmowała wersje zróżnocowane zarówo pod względem liczby miejsc, jak i typów nadwozi .
W 1978 rozpoczęto produkcję Tarpana F-233, wyposażonego w silnik z Fiata 125p, pojemność 1481ccm, moc 70 KM (51,5 kW), prędkość maksymalna 110 km/h, zużycie paliwa na poziomie 12,5 litrów. Również ta zmodernizowana wersja silnikowa występowała w trzech wersjach nadwoziowych .
Równolegle, w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji rozpoczęto prace nad bardziej terenowymi, wyposażonymi w napęd na dwie osie, odmianami Tarpana. Dobrym i zarazem podstawowym miejscem prezentacji polskich nowości motoryzacyjnych, były Międzynarodowe Targi Poznańskie. W 1978 roku, zaprezentowano zmodernizowanego Tarpana 235, w dwóch kolejnych latach - atrakcją targów były wersje kempingowe tego samochodu (o nich poniżej), zaś w roku 1982 - pokazano Tarpana 237 o ładowności 1000 kg, którego produkcje rozpoczęto w 1983 roku. W latach osiemdziesiątych, w związku z coraz to większą popularnością silników wysokoprężnych, trwały prace nad Tarpanami, zasilanymi takimi właśnie jednostkami. O wszystkich tych modelach, a więc 234, 235, 237D oraz 239D, można dowiedzieć się więcej z działu, poświęconego prototypom .
Jak już wspomniałem, jedną z atrakcji na poznańskich targach w 1979 roku były kempingowe Tarpany, które zostały wykonane przez Zakłady Sprzętu Domowego i Sportowego w Niewiadowie. Zakład w Niewiadowie, produkował nadstawki, które montowane były na podwoziu Tarpana . W wenętrzu było dość przesronnie, można się było poruszać na stojąco (wysokość 1915mm, szerokość 1940mm, długość 2480mm) było ono przeznaczone dla 3 osób i dwójki dzieci. Nadbudówka miała pięć otwieranych okien oraz wywietrznik dachowy. Kemping wyposażono całkiem komfortowo, miało składaną trzyosobową kanapę, którą przekształcało się w kącik jadalny oraz dwa nieduże miejsca do spania znajdujące się nad kabiną kierowcy, przeznaczone dla dzieci. W środku był też blok kuchenny ze zlewozmywakiem, kuchenką gazową, chłodziarką oraz zbiornikami na wodę i gaz. Była też szafa na ubrania oraz instalacja 220V. Napędzany był silnikiem pochodzącym z Fiata 125p o pojemności 1481 ccm. Długość całkowita pojazdu wynosiła 4950 mm, a rozstaw osi 2700 mm. Masa własna to 1700 kg, a dopuszczalna masa całkowita - 2100 kg. Samochód oznaczony był jako F-233 Autocamp N-248.
Na kolejnych targach w Poznaniu, Motoryzacyjna Spółdzielnia Praxy POZMET z Poznania, pokazała swoją koncepcję samochodu kempingowego, wykonanego na bazie Tarpana F233. Nadbudówka była podobna do tej z Niewiadowa, tylko wykonana została nieco staranniej i była bardziej opływowa, miała dodatkowe nieotwierane okna w częsci znajdującej się nad szoferką.
We wrześniu 1983 roku, zaniechano wytwarzania Tarpana 233 i rozpoczęto produkcję Tarpana 237. Samochód, miał zwiększona ładowność z 600 do 1000 kg, nową prostszą w wykonaniu i podobnie wytrzymałą ramę, o profilu 100x50 mm, 5-piorowe resory tylne pochodzące z Żuka. Dokonano również restylizacji przodu samochodu - zmieniono atrapę, nowy zderzak zamocowany był bezpośrednio do ramy, a nie do pasa dolnego. Zaadoptowano reflektory z Zastavy 1100p, kierunkowskazy boczne z Poloneza i przednie z Fiata 126p.
22 października 1983 roku, Urząd Gospodarki Materiałowej podjął decyzję o zaniechaniu do końca 1986 roku produkcji Tarpanów, gdyż maszyny, pracujące na lini montażowej, były juz dosyć wyeksploatowane. Tak sie jednak nie stało, gdyż samochód nie miał następcy, a z importem w czasach PRLu nie było łatwo.
W roku 1983 powstał pierwszy prototyp Tarpana, wyposażonego w wysokoprężny silnik. Konstruktorzy z Fabryki Samochodów Rolniczych, zdecydowali się na trzycylindrowy silnik, pochodzacy z ... ciagnika Ursus. Pomimo pojemności skokowej 2502 cm3 moc maksymalna tego silnika wynosiła tylko 49 KM, a maksymalny moment obrotowy 152 Nm. Prędkość maksymalna, nie była więc imponujaca, dodatkowo trzycylindrowy motor był dość hałaśliwy. Z uwagi duże drganuia silnika, specjalnie ukształtowane zostały wsporniki zespołu napędowego, w związku z dużą masą silnika zmianie uległo również zawieszenie kół przednich, gdzie zamiast niezależnego zawieszenia M20, wprowadzono belkę sztywną wspartą na resorach podłużnych. Nadwozie było trzyosobowe ze skrzynia ładunkowa. Po trzyletnich badaniach, w połowie 1986 roku, Tarpan 239D trafił na rynek.
Tarpana produkowano do 1991 roku. W latach osiemdziesiątych, nawiązano współpracę z Włochami, na nową wersję Tarpana. Powstały projekty i prototypy . Więcej o samochodzie Tarpanello, przeczytać można w dziale Prototypy. Tarpany eksportowano do Grecji i Iranu. Produkowano także specjalne przyczepki do tego samochodu . Ich ładowność wynosiła 400 kg. Stylistycznie były zbliżone do samochodu, gdyż do ich budowy wykorzystano część blach z samochodu. Powstało też wiele projektów pojazdów wielozadaniowych, które w większym bądź mniejszym stopniu bazowały na Tarpanie. O tych pojektach, również więcej w dziale poświęconym prototypom .
W roku 1988 pokazano na Międzynarodowych Targach Motoryzacyjnych w Poznaniu auto o nazwie Tarpan Honker. Pomimo tego, że samochód używał (tylko początkowo) nazwy Tarpan - był całkowicie innym samochodem.

• Silnik : czterosuwowy z zapłonem iskrowym
• Pojemność skokowa - 2120 ccm
• Moc maksymalna - 50KM (37 kW)
• Obroty mocy maksymalnej : 3600 obr/min
• Maksymalny moment obrotowy : 116 Nm przy 2200 obr/min
• średnica cylindra x skok tłoka : 82 x 100 mm
• stopień sprężania : 6,8 : 1
• Skrzynia biegów - trzybiegowa , manualna, synchronizowana
• Układ hamulcowy : hamulce bębnowe, hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
• Zawieszenie przednie : wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe
• Zawieszenie tylne : wzdłużne resory piórowy amortyzatory dźwigniowe
• Wymiary (dł/szer/wys) : 4322 x 1750 x 1840 mm
•  
• Prześwit : 220/190 mm
• Masa wlasna : 1300 kg
• Ładowność : 575 kg + 3 osoby kg
• Zużycie paliwa - 13l na 100km
• Predkosc maksymalna - 100 km/h

• Silnik : czterosuwowy z zapłonem iskrowym
• Pojemność skokowa - 1481 ccm
• Moc maksymalna - 75 KM (55,2kW)
• Obroty mocy maksymalnej : 5400 obr/min
• Maksymalny moment obrotowy : 118 Nm przy 3200 obr/min
• Skrzynia biegów - czterobiegowa, manualna, synchronizowana
• Układ hamulcowy : hamulce bębnowe, hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
• Zawieszenie przednie : wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe
• Zawieszenie tylne : wzdłużne resory piórowy amortyzatory dźwigniowe
• Wymiary (dł/szer/wys) : 4322 x 1750 x 1840 mm
•  
• Prześwit : 220/190 mm
• Masa wlasna : 1300 kg
• Ładowność : 575 kg + 3 osoby kg
• Zużycie paliwa - 12,5 na 100km
• Predkosc maksymalna - 110 km/h
• Przyspieszenie 0-100 km/h :42 s.

• Silnik : czterosuwowy z zapłonem iskrowym
• Pojemność skokowa - 1481 ccm
• Moc maksymalna - 75 KM (55,2kW)
• Obroty mocy maksymalnej : 5400 obr/min
• Maksymalny moment obrotowy : 118 Nm przy 3200 obr/min
• Skrzynia biegów - czterobiegowa, manualna, synchronizowana
• Układ hamulcowy : hamulce bębnowe, hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
• Zawieszenie przednie : wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe
• Zawieszenie tylne : wzdłużne resory piórowy amortyzatory dźwigniowe
• Wymiary (dł/szer/wys) : 4322 x 1990 x 1840 mm
•  
• Prześwit : 190 mm
• Rozstaw kół (przód/tył) : 1402 / 1395 mm
•  
• Rozstaw osi : 2700 mm
• Masa wlasna : 1300 kg
• Ładowność : 575 kg + 3 osoby kg
• Zużycie paliwa - 11,5 na 100km
• Predkosc maksymalna - 115 km/h
• Przyspieszenie 0-100 km/h : 42 s.

• Silnik : wysokoprężny, z bezpośrednim wtryskiem, czterosuwowy, trzycylindrowy
• Pojemność skokowa : 2502 cm3
• Średnica cylindra x skok tłoka 91,44 x 127 mm
• Stopień sprężania : 16,5:1
• Moc maksymalna 49 KM (36 kW) przy 2500 obr/min
• Maksymalny moment obrotowy : 150,6 Nm i (15,4 kGm) przy 1200 obr/min
• Skrzynia biegów - czterobiegowa, manualna, synchronizowana
• Układ hamulcowy : hamulce bębnowe, hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
• Zawieszenie przednie : belka sztywna wsparta na resorach piórowych
• Wymiary (dł/szer/wys) : 4322 x 1990 x 1840 mm
•  
• Prześwit : 190 mm
• Rozstaw kół (przód/tył) : 1402 / 1395 mm
•  
• Rozstaw osi : 2700 mm