Pod koniec lat pięćdziesiątych podjęto decyzję, że w Lublinie powstanie montownia ciężarówek z części pochodzących ze Związku Radzieckiego. Pierwszy samochód Lublin-51 zmontowano 7 listopada 1951 roku. Auto zbudowane było na bazie ramy o konstrukcji nitowanej. W przednim i tylnym zawieszeniu zastosowano półeliptyczne resory piórowe oraz hydrauliczne amortyzatory z przodu i piórowe resory pomocnicze z tyłu. Układ hamulcowy był jednoobwodowy, we wszystkich kołach były hamulce bębnowe. Ciężarówka napędzana była sześciocylindrowym silnikiem o pojemności 3840 cm³, mocy maksymalnej 70 KM (51,5 kW) uzyskiwanej przy 2800 obrotów na minutę i maksymalnym momencie obrotowym 200 Nm przy 1500 obrotach. Auto miało czterobiegową, niezsynchronizowaną skrzynię biegów. Mogło się rozpędzić do 70 km/h, a spalało ponad 26 litrów benzynki na 100 km. Auto miało 5525 mm długości, a rozstaw osi wynosił 3300 mm. Kabina miała konstrukcję drewniano-metalową. Pokryta była sklejką a dach dermatoidem. Błotniki były z blachy. Drewniana skrzynia ładunkowa miała powierzchnię blisko 6 m² .

Przez pierwsze osiem miesięcy, zmontowano 1000 Lublinów. Profil fabryki przekształcano z montowania na produkcję samochodów. Równiewż sam Lublin-51 się zmieniał. Wprowadzono całkowicie metalową kabinę, nowy hamulec pomocniczy, gaźnik, wycieraczki sterowane elektrycznym silnikiem. Produkcję Lublina zakończono po pojawieniu się samochodu Star. Do dziś nie zachowało się zbyt wiele egzemplarzy tego auta, te co pozostały albo stoją gdzieś w opłakanym stanie, albo pozostały w rękach kolekcjonerów jak choćby ten, przedstawiony na zdjęciach .